JF-17 Thunder Türk Hava Kuvvetlerine Ne Katar?

JF-17 Thunder Türk Hava Kuvvetlerine Ne Katar?

JF-17 bilindiği gibi ekonomisi zayıf olan Pakistan ile Çin’in ortaklaşa ürettiği ucuz yollu tedarik edilebilen 4. nesil bir savaş uçağıdır. Maliyeti söylenenlere göre bir F-16 uçağının yaklaşık üçte bir fiyatına denk gelmektedir. Yalnız pek tabii ki bir F-16 uçağı ile de kabiliyet olarak boy ölçüşemez. Fiyatının düşük olması kabiliyetlerden feragat edilerek sağlanmıştır. Bu uçak daha fazla F-16 satın almaya ekonomisi yetmeyen Pakistan için ekonomik bir çözüm olmuştur.

JF1

Uçağın kabiliyetleri sınırlı dedik. Dolayısıyla bu uçakların birinci hat muharebe uçağı ya da diğer adıyla hava kuvvetlerinin vurucu gücü olarak kullanılması mümkün değildir. Zaten günümüz modern F-16’larıyla aşık bile atamayacak seviyedeyken Türkiye konumunda ki bir ülkenin bu tip bir uçakla sağlam bir muharip güç elde edemeyeceğini zannediyorum.

Peki Türkiye ATAK projesindeki gibi ürün haklarını satın alıp, bu uçağın içini doldurarak daha kaliteli bir hale getirebilir mi ?

Bunun teorik cevabı kesinlikle evettir. Aslında pratik cevabı da kesinlikle evettir. Ama tabi bu iş öyle yazılıp çizilmesi veya konuşulması kadar kolay değildir. Herşeyden önce JF-17 uçağının şuan ki motoru performans bakımından çok üstün değildir. Bu sebeple öncelikle yeni ve yüksek performanslı bir motor bulunması gerekir. Daha sonra modern muharebe şartlarını karşılaması için daha gelişmiş bir radara ihtiyaç duyacağından böyle bir radarın ya hazır temin edilmesi ya da geliştirilmesi gerekir. Dışarıdan bir şey temin etme konusunu yakinen iyi biliyoruz ki her zaman tereyağından kıl çeker gibi işleri halledemiyoruz. Malını satan ülkeler bize belirli sınırlamalar getiriyor. Kendimiz motor yapalım kendimiz, Aesa radar yapalım ve uçağa entegre edelim desek bu defa yıllarca sürecek bir süre zarfı gerektiriyor. Yani yapmaya yaparız ancak o zamana kadar iş işten geçer. Ve özellikle bu noktada gözden kaçan bir nokta var ki o da şu: Biz zaten bu uçağı bu kadar performanslı hale getirdiğimizde uçağın kalitesiyle birlikte fiyatı da yükselecek. F-16’nın yaklaşık üçte biri maliyetiyle üretilen uçağı alıp üzerinde değişiklikler yaparak F-16 seviyesine getirdiğimizde ya da F-16 dan bile daha iyi seviyeye getirdiğimizde uçağın birim maliyeti de buna paralel olarak artacak. Yıllarca uğraşıp üzerine bir ton masraf yapacağımız uçak en fazla 4,5. Nesil bir uçak olacak ve 5. Nesil uçaklara karşı pek şansı olmayacak. İşte burada akıllara “değer mi?“ sorusu geliyor. Açıkçası kişisel fikrim pek fazla değmeyeceği yönünde.

Bu uçağı alıp geliştirme süreci yerine doğrudan bütün kaynaklarımızı TAI’nin geliştireceği HÜRJET’e aktarsak bana göre daha faydalı olur.

Şuanda bu uçaklarla yapılabilecek en iyi iş HÜRJET projesinin ne zaman mutlu sonla sonuçlanacağını yani ne zaman silahlandırılıp sahada operasyonel olarak kullanılacağını öğrenip, eğer uzun sayılacak bir süre cevabı alınırsa o zaman etine sütüne karışmadan bir miktar alınıp yalnızca terör operasyonlarında kullanmak olur. Bu sayede ucuz maliyetle terör operasyonlarında havada lazım olan jet desteğini karşılamış oluruz. Yani genele baktığımızda alıp içini donatmak yerine küçük bir miktar içine dokunmadan alım yaparsak bazı avantajları olabilir. Geliştirme masrafları yerine HÜRJET projesine daha fazla kaynak ayırabiliriz. Geliştirmeye harcayacağımız süre zarfında şuanda ki gibi F-16 kaldırmaya aynen devam ederiz. Ancak hazır alımla F-16 uçaklarımızın üzerindeki yükü hızlı biçimde hafifletebiliriz. Bu sayede hem terör operasyonlarında daha ucuz bir yöntem kullanmış olur, hem de F-16’larımızın gövde ömürlerinden tasarruf etmiş oluruz.